ผ่านไปไม่นาน ถังไท่จงฮ่องเต้ก็ออกอาการร่อแร่เต็มที...
ถ้าเป็นตามประเพณี เมื่อฮ่องเต้สวรรคต...บรรดานางสนมนางบำเรอชั้นล่างๆ
ก็มักจะได้รับคำสั่งให้ตามไปรับใช้ฮ่องเต้บนสวรรค์...คือพวกมึงต้องตายตามฮ่องเต้ไปนั่นแหละ...
บูเม่ยเหนียงรู้ว่าฮ่องเต้โปรดตัวเองมาก กลัวจะหนีบขึ้นสวรรค์ไปด้วย...ก็คิดอุบายอย่างหนึ่งออก...
...คือ “หม่อมฉันจะขอไปบวชชีเพื่อถวายพระราชกุศล เพื่อให้ฮ่องเต้ทรงมีชีวิตยืนยาวขึ้นเพคะ”...
ถังไท่จงคงจะมึนๆฤทธิ์ยา
ตามเกมไม่ทัน...ก็เออๆๆ
อนุญาตให้ไปบวชได้...บูเม่ยเหนียงก็รอดพ้นความตายมาได้อย่างหวุดหวิด...
...แล้วกับลูกเลี้ยง
ชู้รักล่ะ...หลี่จื้อก็ให้คำมั่นกับบูเม่ยเหนียงไว้...ถ้าขึ้นเป็นฮ่องเต้เมื่อไหร่ จะไปสึกชีเอามาเป็นเมียเลยน้า...
ก่อนตาย
ถังไท่จงก็เรียกหลี่จื้อ
รัชทายาท
และเสนาบดีผู้ใหญ่สองคนมาฝากฝังบ้านเมือง...ที่สำคัญ ช่วยดูแลหลี่จื้อด้วย เพราะรู้ว่าลูกชายคนนี้ไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่...
ชื่อเสนาบดีสองคนนี่จำโคตรยาก...ขอเรียกง่ายๆว่า เสนาเปิ้ล
กับเสนาหอยแล้วกัน...
สุดท้าย
หลี่จื้อก็ได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้ทรงพระนามว่า
ถังเกาจงฮ่องเต้...
เอ๊...ฮ่องเต้ราชวงศ์นี้ต้องมีปัญหาโรคผิวหนังอะไรซักอย่าง...เกานู่นเกานี่...ปู่ก็เกาจู่ หลานก็เกาจง...
แต่อย่างที่รู้ปูมหลัง...ฮ่องเต้องค์นี้พระเศียรอ่อนเหลือเกิน สิ่งแวดล้อมพัดไปทางไหนก็ไหลไปทางนั้น...
ไอ้ที่เคยสัญญิงสัญญากับบู่เม่ยเหนียง...ว่าถ้าเป็นฮ่องเต้แล้วจะไปรับมาอยู่ด้วยกัน...
ก็รอไปเถอะ...สองปีกว่าที่นางชีบูเม่ยเหนียงนั่งคันอยู่ที่วัด ชะเง้อคอยาวเป็นยีราฟ...ถังเกาจงก็ยังไม่มาเกาให้ซักที
สงสัยฮ่องเต้จะบริหารงานบ้านเมืองจนยุ่งกระมัง...เปล่าเลย เรื่องบ้านเรื่องเมืองจงไม่ถนัด ก็ยกให้เสนาเปิ้ลเสนาหอยบริหารกันไป...ฮ่องเต้เองก็ล่อแต่สาวๆ ที่มีมาให้ชิมใหม่สดทุกวัน
หมกมุ่นกับเด็กใหม่จนแม้แต่เมียเอก...หวางฮองเฮา ยังแทบไม่ได้เห็นหน้า...
แล้วคนที่ถังเกาจงหลงมากที่สุดคือ...สนมเฟย
แล้วหุ้นสนมเฟยยิ่งพุ่งติดซีลลี่ง
เมื่อประสบความสำเร็จ ผลิตลูกชายให้ฮ่องเต้ได้ซะด้วย...ในขณะที่หวางฮองเฮา ถึงแม้จะเป็นเมียเอก...แต่ลูกไม่มี มีแต่เต้า...ซึ่งถึงตรงนี้ แค่เต้าไม่พอซะแล้ว
หวางฮองเฮา
แก้เกมนี้ด้วยการไปขอลูกชายอีกคนของฮ่องเต้ ชื่อว่า
หลี่จง...อันเกิดจากสนมคนหนึ่ง...เอามาเลี้ยงเป็นลูกเลี้ยง...
ไม่พอ...ยังไปล๊อบบี้เสนาเปิ้ลกับเสนาหอย ให้เสนอหลี่จงลูกเลี้ยงของนาง ขึ้นเป็นรัชทายาท...
ถังเกาจงน่ะ เรื่องบริหารบ้านเมืองไม่กระดิกหูอยู่แล้ว...สองเสนาเสนออะไรมาก็...ตามนั้นเลยท่าน...หลี่จงลูกเลี้ยงฮองเฮาก็เลยได้เป็นรัชทายาท...
โดนแก้เกมครั้งนี้
ทำให้สนมเฟยถึงกับกระอัก...หุ้นร่วงติดฟลอร์ทันที...
ยัง ยังไม่พอ...หวางฮองเฮาต้องการกระทืบสนมเฟยให้แบนแต๊ดแต๋...
ง้างตีนรออยู่ไม่นาน
ลูกก็ลอยมาเข้าตีน...โอกาสมาถึงเมื่อครบรอบสามปีของการขึ้นครองราชย์...
ถังเกาจงยกขบวนไปทำบุญที่วัด...วัดที่บูเม่ยเหนียงอยู่...
พอได้สบตาปิ๊งกับแม่ชีบู...ถ่านไฟเก่าก็ลุกโชน นึกขึ้นได้...กิ๊กเก่ากูนี่หว่า
คราวนี้หลวงพ่อหลวงพี่จะสวดมนต์สวดพรอะไร...ถังเกาจงไม่เป็นอันฟังล่ะ...ใจนึกแต่ว่าจะทำยังไง ถึงจะรับบูเม่ยเหนียงกลับเข้าวังได้...
หวางฮองเฮาจับอาการกระวนกระวายนั้นได้ และยังลอบเห็นสองคนส่งรหัสมอสส์หากันอีก...
นึกขึ้นได้...อ๋อ สองคนนี่เค้าคู่ขากันนี่หว่า...
แล้วก็เลยเก๊ตไอเดีย...กูเอาบูเม่ยเหนียงมาเป็นพวกเลยดีกว่า...ช่วยกันถล่มสนมเฟยให้จมดิน...
แล้วถ้านังบูเม่ยเหนียงกลับมาลืมตาอ้าปากได้อีกรอบ...มันต้องนึกถึงบุญคุณกูแน่นอน...
หวางฮองเฮาก็เลยเป็นเจ้ากี้เจ้าการเสียเอง ในการนำตัวแม่ชีบูเม่ยเหนียง กลับมาเป็นสนมของถังเกาจงฮ่องเต้...
แต่บูเม่ยเหนียงไม่ใช่คนโง่...กลับมาอยู่ในวังได้สักพัก ก็จับสถานการณ์ได้ว่าตนเข้ามาในฐานะอะไร...
อ๋อ...ให้กูเป็นเบี้ยตัวนึงในเกมที่หวางฮองเฮา
งัดกับสนมเฟยเหรอ...ขอเวลากูซักพักเหอะพวกมึง...
แต่ระหว่างนั้นบูเม่ยเหนียงกลบเกลื่อนความรู้ทัน ด้วยการพินอบพิเทาหวางฮองเฮา แบบทูนหัวทูนเกล้า...
ในขณะเดียวกัน
ก็ถวายกามรสแก่ฮ่องเต้อย่างถึงพริกถึงขิง
ข่าตะไคร้ กระเทียมพริกไท ไข่ดาวสองฟอง...
หวางฮองเฮาก็นั่งหัวเราะเอิ๊กอ๊าก...เออ ผัวกูแม่งฟาดเมียน้อยได้ทั้งวันเลยเว้ย...
ที่หัวเราะชอบใจก็เพราะบูเม่ยเหนียงทำให้ฮ่องเต้ลืมสนมเฟยเสียสนิท คนโปรดเดิม
ก็ตกกระป๋องหลุดวงโคจรไปอย่างถาวร...
แต่หวางฮองเฮาหารู้ไม่ว่า...แม้นางจะขับไล่แมงป่องไปได้...แต่กลับรับเอานางงูจงอาง มาอยู่ข้างตัวแทน...
No comments:
Post a Comment