บูเช็กเทียน 2

ในรัชกาลที่สองของราชวงศ์ถัง...ถังไท่จงฮ่องเต้

บูเม่ยเหนียงอายุ 14 แล้ว...ความงามถึงขั้นเลื่องลือไปไกล...ไกลถึงขนาดถังไท่จงฮ่องเต้รับสั่งให้หาตัวเข้าวัง...ไปเป็นนางบำเรอ...

...ถ้าเป็นสมัยนี่ก็พรากผู้เยาว์ล่ะฮะ...

ฮ่องเต้ในสมัยนั้น  นอกจากบริหารราชการแผ่นดินแล้ว...ยังต้องรับบทหนักอีกด้าน...ด้านการสืบพันธุ์...

เมียใหญ่เรียกว่า  ฮองเฮา...มีคนเดียว...ตำแหน่งนี้ถือว่ามีอำนาจใหญ่โตไม่น้อย...

เมียรองๆก็เป็นลำดับขั้นไป...ขั้นสนมเอก  ก็สี่คน...แล้วยังมีอีกหลายขั้นลดหลั่นลงไป  แต่ละขั้นก็มีหลายสิบคน...

เรียกว่า  มีหญิงบำเรอกามให้กับฮ่องเต้องค์เดียวน่ะ...นับพันๆคน...

ก็เลยแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่ฮ่องเต้พระองค์เดียว  จะ “ดูแล” สาวๆเหล่านี้ได้ครบถ้วน...บางคนได้รับการ “ดูแล” แค่ครั้งเดียว  แล้วฮ่องเต้ไม่ยอมเรียกใช้บริการอีกเลย...ก็ต้องทนจิตหงุดหงิมอยู่ในวังอย่างไร้อนาคต...จะออกไปแต่งงานแต่งการกับใครก็ไม่ได้...ของฮ่องเต้  ห้ามรีไซเคิล...

การที่หญิงสาวถูกเรียกเข้าวัง  จึงไม่ใช่เรื่องดีนัก...

แล้วก็เป็นไปตามนั้น  สำหรับสาวน้อย  บูเม่ยเหนียง...เมื่อได้เข้าไปรับใช้ฮ่องเต้สองสามรอบ...ก็ตกกระป๋อง  ไม่ถูกเรียกอีก...เพราะมีหน้าใหม่ๆเข้ามาให้ฮ่องเต้ชิมอยู่เรื่อยๆ...

แต่เสือที่ยังเด็ก  ถึงแม้จะไม่รู้ตัวว่าเป็นเสือ...แต่สัญชาตญาณข้างใน  มันก็สั่งไม่ให้ยอมแพ้...บูเม่ยเหนียงก็รอโอกาสอย่างอดทน...

โอกาสเธอมาพร้อมกับ "ม้า"...เอ๊ะ  ยังไง...

ก็วันหนึ่ง...มีคนส่งม้ามาจากภาคตะวันตก  มาถวายฮ่องเต้...เป็นม้าพันธุ์ดี  แข็งแรงวิ่งเร็วมาก...

...แต่โคตรพยศ  ใครก็เอาไว้ไม่อยู่...จนถังไท่จงฮ่องเต้ต้องบ่นออกมาว่า...ม้าตัวนี้ทำให้ข้าปวดตับมาก  เอาไม่อยู่เลยว้อย...

บูเม่ยเหนียง  ซึ่งก็นั่งรับใช้อยู่แถวนั้นก็เสนอว่า...กระหม่อมทำให้มันเชื่องได้เพคะ...

ฮ่องเต้ก็สนใจทันที...เจ้าจะทำยังไง...

เอากุญแจมือมัดกับเตียง  แส้ฟาด  เทียนหยด...ว้ายไม่ใช่เพคะ...ถ้ามันพยศ  หม่อมฉันจะตีด้วยแซ่  ถ้ายังดื้อก็ใช้ไม้  ถ้ายังไม่ยอมก็ใช้ค้อนทุบ...สุดท้ายถ้ายังพยศอีก...ก็เชือดเลยเพคะ  ม้าเลี้ยงไม่เชื่อง  จะเอาไว้ทำไม...

ฮ่องเต้ถึงกับตะลึงในคำตอบ...เออ  อีนี่มันโหดดีแท้  ถูกใจคอซาดิสม์...คืนนั้น  บูเม่ยเหนียงก็เลยได้กลับไปรับใช้ฮ่องเต้อีกวาระหนึ่ง...คราวนี้คงถึงใจพระเดชพระคุณ  ก็เลยกลายเป็นคนโปรดไป...

แล้วยิ่งฮ่องเต้ในวัยพ่อวัยลุง  ทรงรับศึกหนักกับพวกอีหนูๆนับพัน...ร่างกายก็ทรุดโทรม...เมียใหญ่  สนมเอก  ก็มาแก่ตายไปซะหมด...คราวนี้บูเม่ยเหนียงก็ยิ่งหุ้นขึ้น  กลายเป็นคนโปรดประจำพระองค์  ที่ฮ่องเต้จะขาดเสียมิได้...

...

มีอยู่วันหนึ่ง  เกิดปรากฎการณ์...ฝนตกเป็นสีดำ...ก็เกิดคำร่ำลือ  ซึ่งไม่รู้ที่มาที่ไปว่า...

...หลังฮ่องเต้องค์ที่สามแล้ว...จะมีผู้หญิงขึ้นมาเป็น อู่อ๋อง...ใหญ่ที่สุดในแผ่นดิน...

ถังไท่จงฮ่องเต้  ก็พยายามควานหาว่า...อีผู้หญิงที่จะขึ้นมาเป็นใหญ่  มาแย่งสมบัติลูกหลานข้า  มันเป็นใครว้า...

วีธีควานหาของแกแม่งก็โคตรพิลึกพิลั่น  และโคตรโหด  คือใช้วิธี...ลองฆ่าดู...สงสัยคนไหนก็ฆ่าคนนั้น...แล้วก็หันไปถามโหรว่า...ไอ้ดวงที่ผู้หญิงจะขึ้นมาเป็นใหญ่น่ะ...สิ้นสุดหรือยัง...

ถ้าโหรส่ายหน้า...ยังไม่สิ้นสุดพะย่ะค่ะ  ก็ฆ่าต่อ...แต่ฆ่ายังไงกี่คนๆ...ดวงของหญิงคนนั้นก็ยังค้ำกระดานโหรอยู่ทนโท่...จนฮ่องเต้ชักท้อ...กำลังคิดว่า  เอาวะ  ฟ้าลิขิตคงไปห้ามไม่ได้...อีกอย่าง  กว่าจะถึงเวลานั้น...ลิเวอร์พูลคงเป็นแชมป์  เฮ้ยไม่ใช่...กูก็คงตายหงส์ตายห่านไปไหนแล้วก็ไม่รู้...

เสด็จเข้าข้างในอย่างเหนื่อยล้า...บูเม่ยเหนียงก็วิ่งมาเอาใจ  น้ำท่าผ้าเย็น  บีบนวด...

ฮ่องเต้ฉุกคิดได้ทันที...ผู้หญิงคนนั้นมันจะขึ้นมาเป็น  อู่อ๋อง...

อีนี่แซ่บู  แต่สำเนียงจีนกลาง  ออกเสียงว่า อู่...แล้วนิสัยโหดเหี้ยมเด็ดขาด...ต้องใช่อีนี่แน่นอน...

ถึงจะสำเหนียกขนาดนี้  แต่ด้วยความที่บูเม่ยเหนียงเป็นคนโปรดสุดๆ  ทำให้ตัดใจฆ่านางไม่ลง...แต่ตั้งแต่นั้นมาตลอดรัชกาล  บูเม่ยเหนียงก็ไม่เคยได้รับการเลื่อนขั้นก้าวหน้าขึ้นเลย

ยังคงเป็นนางบำเรอหางแถวของถังไท่จงฮ่องเต้ตลอดมา...